Het begon allemaal toen ik nog een peuter was. Na mijn derde verjaardag bracht mijn moeder mij geregeld naar de crèche. Achterop, rustig zittend in het kinderstoeltje nam ik alle beelden van ondermeer huizen, straten, pleinen, bomen en struikgewassen in mij op.
Eén maal op de crèche was ik geobsedeerd door het schoolbord en het krijt waarmee je mooie beelden kon uittekenen. Het viel mensen op dat ik voor een kind van 3 al bovenmatig goed kon tekenen.
“Ik ben geboren met een uitzonderlijk talent”
Toen ik naar de basisschool ging werd ik steeds meer geïnteresseerd in stedelijke landschappen. Vanaf mijn 7e ben ik mij meer gaan verdiepen in architectuur.
Uit school tekende ik de woonwijken in mijn omgeving. Onderweg nam ik in gedachte de fabrieken en industrieterreinen in mij op.
Vanuit mijn fotografische geheugen tekende ik moeiteloos de landschappen van mijn dromen. Fantasie en werkelijkheid liet ik door elkaar heen vloeien. Zelf heb ik het altijd als normaal ervaren, maar de mensen om mij heen wisten zeker:
“Tim is een bijzonder kind”
Vanaf mijn 14e ben ik mij meer gaan specialiseren in industriële landschappen en moderne architectuur. Van daaruit heb ik diverse landschappen nauwgezet getekend, waaronder de hoogovens van IJmuiden en de chemische industrie in Limburg.
Ook teken ik graag dieren. Het ligt voor de hand dat ik met deze twee onderwerpen mijn fantasie prima de vrije loop kan geven.
Door mijn ontwikkelde fijne motoriek teken ik alles zonder hulpmiddelen. Dus zonder liniaal, passers of sjablonen.
Mijn geheugen is mijn camera. Beelden sla ik op en ik kan deze op elk gewenst moment naar boven halen om mijn tekeningen te verfijnen.
Op dit moment teken ik zo’n 16 uur per week. Over één detailtekening op A3 formaat doe ik ongeveer één maand. Ik teken nooit in opdracht. Tekenen om iets af te krijgen onder tijdsdruk vind ik lastig.